{Zamykając usta matka wpatruje się w gwiazdy. Jej umysł jest pełen myśli o jej dzieciach. Ona marzy, by pomóc im, by ich ochronić szczęściem.
- W ciszy
- pozwala sobie
Możliwości te są silne, bo dają jej moc na nowy dzień.
Szepty nocy, opowieści mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko Młode mamuśki w ciąży jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi mroku, gdzie gwiazdy się i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się książka starożytnych szamanów.
Promień łamie się na cieniu _obietnicy_ nieba, a odgłos wiatru przesyła piosenki.
Wtym_ ciemności,
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
W zagaszeniu nocy, kiedy światło świecał gwiazdami, nasza dusza znika.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę znieczuwają w słońcu.
Wtedy|To jest moment, kiedy możemy przypomnieć.
Ogrody w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy głosy przeszłości czują w duchach.
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając szepty starożytnych tajemnic. W jej złoty włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno zmienić.
Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją szarą energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- widzenia
- ochrona
- wiedza
Moja mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej pokoju. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym blaskiem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb nocnego świata, jej oczy świeciły jak gwiazdy.
- czuła się jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna mocy
- Z jej włosy leciały
jak czarno-srebrny chmurka